Mәd (مد): Bәzi kәlmәlәrdәki hәrfin altında olan bu işarә, o hәrfin bir әlif miqdarı uzandığını göstәrir. Dil qaydası olaraq qabağında mәd hәrfi (ا , و vә ya ي) qoyulmayan, ancaq uzadılması lazım gәlәn yerlәrdә qoyulur. Mәsәlәn:

تَشَاؤُ_مدنَ، يُرَاؤُ_مدنَ، دَاوُ_مددُ

Qəsr (قصر): Uzadılmaz, yәni qısa oxumaq lazım gәldiyini bildirir. Dil qaydasına görә, uzadma hәrfi olduğu halda, uzadılmaması lazım gәlәn yerlәrdә qoyulur. Mәsәlәn: اُ_قصرولٰۤئِكَ

Sin (س): Sad (ص) hәrfinin altına yazılır vә hәmin hәrfin sin (س) kimi incә oxunduğunu ifadә edir. Mәsәlәn: يَبْصُۣطُ، بَصْطَةً

Nun (ن): Son hәrәkәsi tәnvinli olan kәlmәnin axırıncı hәrfinin altında qoyulur. Belә ki, hәmin kәlmәdәn digәr kәlmәyә keçәrkәn “әsrәli nun” ilә keçilәcәyini bildirir. Mәsәlәn: لُمَزَةٍ_نِالَّذِي

Qəti (قطع): Mütlәq oxunan hәmzәlәrin altında olur vә o hәmzәnin hәrәkәsilә birlikdә oxunduğunu ifadә edir.

Sәktә (سكته): Sәktә edilmәsi lazım olan yerlәrdә yazılır.

İşmam (اشمام): Yusif surәsi 11ci ayәdәki (لَا تَاْمَنَّا) şәddәnin altında yazılıb. Kәlmәnin açılışına nәzәr yetirdikdә, әslindә iki nun var vә biricisi ötrәlidir (әsli لاَ تَاْمَنُنَا -dir). Elә buradakı ötrә hәrәkәsini bildirmәk üçün birinci nunda ötrә sәsi çıxarılmır, sadәcә dodaqlar qabağa tәrәf uzadılır. Ardınca da, eynilә dodaqlar öndә olaraq ğünnә edilir. “Nәә” (نَا) demәdәn qabaq da, dodaqlar geri çәkilir.

Tәshil (تسهيل): Füssilәt surәsinin 44-cü ayәsindәki (ءَأَعْجَمِيٌّ) kәlmәsindә ikinci hәmzәnin altında olur. “Hәmzә” ilә “әlif”, yaxud “hәmzә” ilә “hә” arasında bir sәslә oxunur. Yәni, yumuşaldılır.

İmalә (اماله): Hüd surәsinin 41-ci ayәsindәki (مَجْرٰيهَا) kәlmәsinin altında olur. Bu kәlmәdәki “ra” hәrfinin imalә ilә, yәni üstün ilә әsrә arası bir sәslә oxunduğunu ifadә edir

Sənan Quliyev & Laçın Quliyev