وَالَّذ۪ينَ يَتَبَوَّؤُوا الدَّارَ وَالْإ۪يمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ

Onlardan (mühəccirlərdən) əvvəl (Mədinədə) yurd salmış və iman gətirmiş kimsələr (ənsar) öz yanlarına (şəhərlərinə) müHəccirət edənləri sevər. {“Həşr” surəsi, 59/9}

مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّٰهِ وَالَّذ۪ينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللّٰهِ وَرِضْوَانًا س۪يمَاهُمْ ف۪ي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذٰلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنْج۪يلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآَزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوٰى عَلٰى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغ۪يظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللّٰهُ الَّذ۪ينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظ۪يمًا

Muhamməd Allahın Peyğəmbəridir. Onunla birlikdə olanlar (möminlər) kafirlərə qarşı sərt, bir-birinə (öz aralarında) isə mərhəmətlidirlər. Sən onları (namaz vaxtı) rüku edən, səcdəyə qapanan, Allahdan riza və lütf diləyən görərsən. Onların əlaməti üzlərində olan səcdə izidir. Bu onların Tövratdakı vəsfidir. İncildə isə onlar elə bir əkinə bənzədilir ki, o artıq cücərtisini üzə çıxarmış, onu bəsləyib cana-qüvvətə gətirmiş, o da (o cücərti də) möhkəmlənib gövdəsi üstünə qalxaraq əkinçiləri heyran qoymuş, kafirləri qəzəbləndirmişdir. Onlardan iman gətirib yaxşı əməllər edənlərə Allah məğfirət (günahlardan bağışlanma) və böyük mükafat hazırlamışdır! {“Fəth” surəsi, 48/29}

 عَنْ أَنَسٍ  عَنِ النَّبِيِّ  قَالَ: «ثَلَاثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ وَجَدَ بِهِنَّ حَلَاوَةَ الْإِيمَانِ: أَنْ يَكُونَ اللّٰهُ وَرَسُولُهُ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِمَّا سِوَاهُما، وَأَنْ يُحِبَّ الْمَرْءَ لَا يُحِبُّهُ إِلَّا لِلّٰهِ، وَأَنْ يَكْرَهَ أَنْ يَعُودَ فِي الْكُفْرِ بَعْدَ أَنْ أَنْقَذَهُ اللّٰهُ مِنْهُ كَمَا يَكْرَهُ أَنْ يُقْذَفَ فِي النَّارِ»

Ənəs ibn Malik (r.a.) Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) belə buyurduğunu nəql etmişdir:

“Bu üç xüsusiyyət kimdə olsa, imanın dadını alar: Allahı və Rəsulunu hər şeydən və hər kəsdən çox sevmək, sevdiyini yalnız Allah rizası üçün sevmək və Allah onu küfrdən qurtardıqdan sonra yenidən küfr etməyi oda atılmaqdan daha dəhşətli görüb Cəhənnəmə və Cəhənnəmə gedən yollara qarşı ayıq-sayıq, həssas olmaq və (Cəhənnəmin dəhşətindən) ürpərmək”. [Buxari, İman 9; Müslim, İman 67]

 عَنْ أَب۪ي هُرَيْرَةَ  عَنِ النَّبِيِّ  قَالَ: «سَبْعَةٌ يُظِلُّهُمُ اللّٰهُ ف۪ي ظِلِّهِ يَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ: إِمَامٌ عَادِلٌ، وَشَابٌّ نَشَأَ ف۪ي عِبَادَةِ اللّٰهِ ، وَرَجُلٌ قَلْبُهُ مُعَلَّقٌ بِالْمَسَاجِدِ وَرَجُلَانِ تَحَابَّا فِي اللّٰهِ اجْتَمَعَا عَلَيْهِ وَتَفَرَّقَا عَلَيْهِ، وَرَجُلٌ دَعَتْهُ امْرَأَةٌ ذَاتُ مَنْصِبٍ وَجَمَالٍ فَقَالَ إِنّ۪ي أَخَافُ اللّٰهَ، وَرَجُلٌ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فَأَخْفَاهَا حَتّٰى لَا تَعْلَمَ شِمَالُهُ مَا تُنْفِقُ يَم۪ينُهُ، وَرَجُلٌ ذَكَرَ اللّٰهَ خَالِيًا فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ»

Əbu Hureyrə (r.a.) Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) belə buyurduğunu nəql etmişdir:

“Allah-Təala heç bir kölgə olmayan Qiyamət günü yeddi qisim insanı ərşinin kölgəsində himayə edəcək: adil dövlət başçısını, gənclik illərini Allaha ibadət iştiyaqı ilə keçirən gənci, məscidlərə könül verən (məscidlərə bağlı olan) insanı, Allah üçün bir-birini sevib Allah üçün bir araya gələn və Allah üçün bir-birindən ayrılan iki insanın hər birini, məqam və camal sahibi bir qadının tələbi qar­şısında nəfsinə üsyan edərək: “Mən Allahdan qorxuram” – deyən adamı, solundakı insana sağındakına hiss etdirməyəcək şəkildə gizli sədəqə verəni, tək-tənha olarkən Allahı anıb gözləri yaşla dolan insanı”. [Buxari, Zəkat 16, Riqaq 24, Hüdud 19; Müslim, Zəkat 91]

 عَنْ أَب۪ي هُرَيْرَةَ  قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ: «إنَّ اللّٰهَ تَعَالٰى يَقُولُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ: أَيْنَ الْمُتَحَابُّونَ بِجَلَالِي؟ اَلْيَوْمَ أُظِلُّهُمْ ف۪ي ظِلّ۪ي يَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلِّي»

Əbu  Hureyrə (r.a.) Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) belə buyurduğunu nəql etmişdir:

“Allah-Təala Qiyamət günü fərman edir: “Mənim rizam üçün bir-birilərini sevənlər haradadır? Ərşimin kölgəsindən başqa heç bir kölgə olmayan bu gün onları ərşimin kölgəsində qoruyub himayə edəcəyəm”. [Müslim, Birr 37]

 عَنْ أَب۪ي هُرَيْرَةَ  قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ: «وَالَّذ۪ي نَفْس۪ي بِيَدِهِ لَا تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ حَتّٰى تُؤْمِنُوا، وَلَا تُؤْمِنُوا حَتّٰى تَحَابُّوا، أَوَلَا أَدُلُّكُمْ عَلٰى شَيْءٍ إِذَا فَعَلْتُمُوهُ تَحَابَبْتُمْ؟ أَفْشُوا السَّلَامَ بَيْنَكُمْ»

Əbu Hureyrə (r.a.) Kainatın Fəxri Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) belə buyurduğunu rəvayət edir:

“Canım qüdrət əlində olan Allaha and olsun ki, siz iman et­məyincə Cənnətə gedə bilməzsiniz. Bir-birinizi sevmədikcə ka­mil iman əldə edə bilməzsiniz. Sizə bir şey deyim, ona əməl et­diyiniz təqdirdə bir-birinizi sevəcəksiniz: aranızda salamı yayın”. [Müslim, İman 93-94]

 عَنِ الْمِقْدَادِ بْنِ مَعْد۪يكَرِبَ  عَنِ النَّبِيِّ  قَالَ «إِذَا أَحَبَّ الرَّجُلُ أَخَاهُ فَلْيُخْبِرْهُ أَنَّهُ يُحِبُّهُ»

Miqdəd ibn Mədikərib (r.a.) Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) belə bu­yurduğunu nəql etmişdir:

“Din qardaşını sevən ona sevgisini hiss etdirib bildirsin”. [Əbu Davud, Ədəb 113; Tirmizi, Zühd 54]

 عَنْ مُعَاذٍ  أَنَّ رَسُولَ اللّٰهِ ، أَخَذَ بِيَدِهِ وَقَالَ: «يَا مُعَاذُ وَاللّٰهِ إِنّ۪ي لَأُحِبُّكَ ثُمَّ أُوص۪يكَ يَا مُعاذُ لَا تَدَعَنَّ ف۪ي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ تَقُولُ: اَللَّهُمَّ أَعِنّ۪ي عَلٰى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ»

Muaz ibn Cəbəl (r.a.) nəql edir: “Allah Rəsulu (s.ə.s.) əlimdən tutub belə buyurdu:

“Ey Muaz! Vallah, səni səmimi olaraq sevirəm və sənə hər bir fərz namazın axırında “Allahım, Səni zikr etmək, Sənə şükür edə və Sənin hüzuruna ən gözəl ibadətlərlə gələ bilmək üçün mənə kömək et” duasını etməyi məsləhət görürəm”. [Əbu Davud, Vitr 26; Nəsai, Səhv 60]