Tutulması qadağan edilən oruclardan biri də, Ramazan və Qurban bayramlarının birinci günləri ilə Qurban bayramının birinci günündən sonrakı üç gündür. Bayram günləri, yemə-içmə, Müsəlmanlarla bayram sevincini yaşama, onlarla birlikdə süfrəyə oturma günləridir. Bu zamanlarda Müsəlman oruc tutmamalı, digər Müsəlmanlarla birlikdə eyni şeyləri paylaşmağa çalışmalıdır. Bunun üçün Allah Elçisi (əleyhissalətu vəssələm) bu günlərdə oruc tutmağı qadağan etmiş, bu günlərin sanki Allahın insanlara açdığı bir ziyafət süfrəsi olduğunu bildirmişdir.
Uqbə b. Amirin rəvayət etdiyi bir hədisdə Əfəndimiz (əleyhissalətu vəssələm): “Ərəfə günü, Qurban bayramı günü və təşrik günləri biz Müsəlmanların bayramıdır. Bu günlər yemə-içmə və Allahı xatırlama günləridir.” buyurmuşdur. Yenə bu mövzuda Əbu Səid əl-Xudridən də bu bir rəvayət nəql edilmişdir: “Allah Elçisi (əleyhissalətu vəssələm) bu iki gündə oruc tutmağı qadağan etdi: Bunlar Ramazan və Qurban bayramı günləridir.“
Qəza, kəffarə və müəyyən vaxta bağlı olmayan nəzir orucları üçün gün batdıqdan etibarən ən gec imsak vaxtına qədər niyyət etmək lazımdır. Nafilə və Ramazan ayında tutulan oruc üçün niyyət bir qədər fərqlidir.
Kim Ramazan ayını oruclu keçirər və arxasınca şəvval ayından altı gün oruc tutarsa bütün ili oruc tutmuş kimi olar.
Quranı Kərimdə keçən rabbaniyyun rabbani sözünün cəmidir və mənşəyi rabbi sözünə əsaslanır. Rabbi, “Rəbbin ardınca gedən” deməkdir; Rabbani dedikdə, Rabbi tanıyan və ona itaət edən şəxs nəzərdə tutulur.
Etikaf kişilərin əzan və iqamə oxunan, yəni camaatla beş vaxt namaz qılınan məsciddə, qadınların isə evin namaz otağında və ya otağın bir küncündə etikaf niyyəti ilə bir müddət gözləməsi, oturmasıdır.
Həzrət Peyğəmbər (s.ə.s) Mədinəyə gəldikdən sonra vəfatına qədər Ramazan ayının son on günündə etikafa girərdi. Buna görə etikaf Allah Rəsulunun (s.ə.s) önəmli sünnətlərindən biridir.