يَا أَيُّهَا الَّذ۪ينَ آَمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ وَإِنْ كُنْتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُوا وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضٰى أَوْ عَلٰى سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَع۪يدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْد۪يكُمْ مِنْهُ مَا يُر۪يدُ اللّٰهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَكِنْ يُر۪يدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

Ey iman gətirənlər! Namaza qalxarkən üzünüzü və dirsəklərlə birlikdə əllərinizi yuyun. (Yaş əlinizlə) başınızı məsh edin, ayaqlarınızı isə hər iki topuğa qədər yuyun. Əgər cünub olmusunuzsa (qüsl pozulubsa), qüsl edin (bədəninizi başdan ayağa qədər yuyub təmizləyin). Xəstələndiyiniz, səfərdə olduğunuz, ayaq yolundan gəldiyiniz və ya qadınlarla yaxınlıq etdiyiniz zaman su tapmasanız, pak torpaqla təyəmmüm edin, ondan üzünüzə və əllərinizə sürtün. Allah sizi çətinliyə salmaq istəməz, lakin O, sizi pak, təmiz etmək və sizə olan nemətini tamamlamaq (artırmaq) istər ki, bəlkə, şükür edəsiniz! {“Maidə” surəsi, 5/6}

 عَنْ أَب۪ي هُرَيْرَةَ  قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللّٰهِ  يَقُولُ: «إِنَّ أُمَّت۪ي يُدْعَوْنَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ غُرًّا مُحَجَّل۪ينَ مِنْ آثَارِ الْوُضُوءِ، فَمَنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمْ أَنْ يُط۪يلَ غُرَّتَهُ فَلْيَفْعَلْ»

Əbu Hureyrənin (r.a.) rəvayətinə görə, Allah Rəsulu (s.ə.s.) belə buyurmuşdur:

“Şübhəsiz, ümmətim Qiyamət günü çağırılanda dəstəmaza görə üzü nurlu, əli və ayağı parlaq gələcək. Kim dəstəmaz üzvlərinin parlaqlığını artıra bilirsə, artırsın”. [Buxari, Vudu 3; Müslim, Təharət 35]

 عَنْ أَب۪ي هُرَيْرَةَ  أَنَّ رَسُولَ اللّٰهِ  قَالَ: «إِذَا تَوَضَّأَ الْعَبْدُ الْمُسْلِمُ أَوِ الْمُؤْمِنُ فَغَسَلَ وَجْهَهُ خَرَجَ مِنْ وَجْهِهِ كُلُّ خَطِيئَةٍ نَظَرَ إِلَيْهَا بِعَيْنَيْهِ مَعَ الْمَاءِ أَوْ مَعَ آخِرِ قَطْرِ الْمَاءِ، فَإِذَا غَسَلَ يَدَيْهِ خَرَجَ مِنْ يَدَيْهِ كُلُّ خَطِيئَةٍ كَانَ بَطَشَتْهَا يَدَاهُ مَعَ الْمَاءِ أَوْ مَعَ آخِرِ قَطْرِ الْمَاءِ، فَإِذَا غَسَلَ رِجْلَيْهِ خَرَجَتْ كُلُّ خَطِيئَةٍ مَشَتْهَا رِجْلَاهُ مَعَ الْمَاءِ أَوْ مَعَ آخِرِ قَطْرِ الْمَاءِ حَتّٰى يَخْرُجَ نَقِيًّا مِنَ الذُّنُوبِ»

Əbu Hureyrə (r.a.) Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) belə buyurduğunu nəql etmişdir:

“Bir müsəlman və ya mömin dəstəmaz alarkən üzünü yuyanda gözlə işlədiyi bütün günahlar yanaqlarından axan su ilə və ya suyun son damcısı ilə tökülüb gedir, əllərini yuyanda əllə işlədiyi xətaların cəzası dəstəmaz suyu ilə və ya suyun son damcısı ilə birlikdə təmizlənir. Ayaqlarını yuyanda da ayaqlarının səbəb olduğu bütün günahlar dəstəmaz suyu ilə və ya barmaqlarının ucundan süzülən ən son damcı ilə axıb gedir. Beləliklə, nöqsansız dəstəmaz alan bir qulun günahları tamamilə təmizlənir”. [Müslim, Təharət 32]

 عَنْ أَب۪ي هُرَيْرَةَ  أَنَّ رَسُولَ اللّٰهِ  أَتَى الْمَقْبَرَةَ فَقَالَ: «اَلسَّلَامُ عَلَيْكُمْ دَارَ قَوْمٍ مُؤْمِن۪ينِ وَإِنَّا إِنْ شَاءَ اللّٰهُ بِكُمْ لَاحِقُونَ وَدِدْتُ أَنَّا قَدْ رَأَيْنَا إِخْوَانَنَا»: قَالُوا: أَوَ لَسْنَا إِخْوَانَكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ؟ قَالَ: «أَنْتُمْ أَصْحَاب۪ي وَإِخْوَانُنَا الَّذ۪ينَ لَمْ يَأْتُوا بَعْدُ» قَالوُا: كَيْفَ تَعْرِفُ مَنْ لَمْ يَأْتُوا بَعْدُ مِنْ أُمَّتِكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ؟ فَقَالَ: «أَرَأَيْتَ لَوْ أَنَّ رَجُلاً لَهُ خَيْلٌ غُرٌّ مُحَجَّلَةٌ بَيْنَ ظَهْرَيْ خَيْلٍ دُهْمٍ بُهْمٍ، أَلَا يَعْرِفُ خَيْلَهُ؟» قَالُوا: بَلٰى يَا رَسُولَ اللّٰهِ قَالَ: «فَإِنَّهُمْ يَأْتُونَ غُرًّا مُحَجَّل۪ينَ مِنَ الْوُضُوءِ وَأَنَا فَرَطُهُمْ عَلَى الْحَوْضِ»

Əbu Hureyrə (r.a.) nəql edir:

“Allah Rəsulu (s.ə.s.) Baqi qəbiristanlığına gəldi və orada yatan xoşbəxt insanlara: “Salam sizə, ey möminlər diyarının sakinləri! İnşallah, bir gün biz də sizə qovuşacağıq. Qardaşlarımızı görməyi çox arzu edirəm,” – deyə xitab etdi. Bunu eşidən səhabələr: “Ya Rəsulallah! Biz sənin qardaşların deyilik?” – deyə sual verdilər. Peyğəmbərimiz (s.ə.s.): “Siz mənim əshabımsınız, qardaşlarım isə hələ gəlməyib. Onlar sonra gələcəklər!” – deyə cavab verdi. Səhabələr: “Hələ gəlməyən Müsəlmanları o biri tərəfdə necə tanıyacaqsan, ya Rəsulallah?” –  dedilər. O Şəfqət  Peyğəmbəri (s.ə.s.) buyurdu: “Bir düşünün, bir adam qara atlar arasında ağ alınlı və səkil ayaqlı atlarını tanımazmı?” Səhabələr: “Əlbəttə, tanıyar, ey Allahın Rəsulu!” – dedilər. Allah Rəsulu (s.ə.s.): “Bax mənim də qardaşlarım – dəstəmaza görə – üzləri nurlu, əl və ayağı parlaq gələcəklər. Mən hovuzun başına onlardan əvvəl gələcək və tanıdıqlarımı tutub yanıma çəkəcəyəm”. [Müslim, Təharət 39]

 عَنْ أَب۪ي هُرَيْرَةَ  أَنَّ رَسُولَ اللّٰهِ  قَالَ: «أَلَا أَدُلُّكُمْ عَلٰى مَا يَمْحُو اللّٰهُ بِهِ الْخَطَايَا وَيَرْفَعُ بِهِ الدَّرَجَاتِ؟» قَالُوا: بَلٰى يَا رَسُولَ اللّٰهِ، قَالَ: «إِسْبَاغُ الْوُضُوءِ عَلَى الْمَكَارِهِ وَكَثْرَةُ الْخُطَا إِلَى الْمَسَاجِدِ وَانْتِظَارُ الصَّلَاةِ بَعْدَ الصَّلَاةِ، فَذٰلِكُمُ الرِّبَاطُ فَذٰلِكُمُ الرِّبَاطُ»

Əbu Hureyrə (r.a.) nəql edir:

“Peyğəmbərimiz (əleyhi əkməlüt-təhaya) səhabələrinə: “Sizə elə şeylər deyim ki, Allah onların vasitəsilə xətalarınızı silib təmizləsin və sizi dərəcə-dərəcə yüksəltsin!” – buyurdu. Onlar: “Bəli, ya Rəsulallah!” – deyə cavab verdilər. Bundan sonra O (s.ə.s.) da belə buyurdu: “(Şərait son dərəcə ağır və) dəstəmaz almaq çətin olarkən əziyyətə baxmayaraq, qüsursuz, mükəmməl dəstəmaz almaq, məscidlə ev arasında gedib-gəlməklə çox yol qət etmək və bir namazın ardınca digər namazı gözləmək. Məhz (ribat) sərhədlərdə keşik çəkmə səviyyəsində Haqqa təslim olmaq budur”. [Müslim, Təharət 41]

 عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ  عَنِ النَّبِيِّ  قَالَ: «مَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ يَتَوَضَّأُ فَيُبْلِغُ أَوْ فَيُسْبِغُ الْوُضُوءَ ثُمَّ قَالَ: أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَر۪يكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، إِلَّا فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ الثَّمَانِيَةُ يَدْخُلُ مِنْ أَيِّهَا شَاءَ»

Ömər ibn əl-Xəttabın (r.a.) rəvayət etdiyinə görə, Allah Rə­sulu (s.ə.s.) belə buyurmuşdur: “Kim mükəmməl və qüsursuz dəstəmaz alar, sonra da “Əşhədu ən lə iləhə illəllah və əşhədu ən­nə Muhammədən abduhu və Rəsuluh” deyə kəlmeyi-şəhadət gə­tirərsə, onun üzünə Cənnətin səkkiz qapısı birdən açılar. O da is­tədiyi qapıdan içəri girər”. [Müslim, Təharət 17]