Bu yazı Rəsulullahın insanlara nə isə öyrədərkən istifadə etdiyi metodlardan təmkinli davranmaq haqqındadır.

Namaz dinin, oruc ruhun, zəkat da cəmiyyətin dirəyidir. Yəni namazsız dinin, orucsuz ruhun, zəkatsız cəmiyyətin var olması çox çətindir.

“Əgər Qurandan heç bir surə nazil olmasaydı bu qısa surə belə insanların dünya və axirət səadətini təmin etməyə kifayət edərdi.” (İmam Şafei)

Rəsulullah (s.a.s.) ailədaxili problemləri necə həll edərdi?

Qeyrətullah nə deməkdir? Bəzi günahların qeyrətullaha toxunacağı bildirilir. Bunun mənası nədir?

Mənəvi dəyərlərimizi tənqid edən və ya əleyhində danışanlarla necə davranmalıyıq? Ümumiyyətlə bu mövzuda tarazlığı necə qorumaq olar?

Səbir müsəlmanın malik olduğu güclü potensial və “xalis sərmayə”dir. Bəzən heç kim bizə kömək etmir, dərdimiz tək başına çəkmək məcburiyyətində qalırıq. Səbir işığı və istiliyi özündən olan cisimlər, məsələn, günəş kimidir, ziyası özündəndir. Yəni səbir möminin dünya-axirət səadətinə aparan yolda təbii şəkildə var olan bir işıqdır.

إِنَّمَا الصَّبْرُ عِنْدَ الصَّدْمَةِ اْلأُولَى Səbir müsibətin baş verdiyi anda dözməkdir”[1]. Allah Rəsulu (s.a.s.) qəbiristanlıqlarda bəzi Cahiliyyə adətlərinin davam etdirildiyini görüncə möminlərə qəbiristanlıqlara getməyi qadağan etmişdi. Lakin daha sonra: “Mən sizə qəbir ziyarətlərini qadağan etmişdim. Bundan sonra qəbirləri ziyarət edin!”[2] – buyuraraq onları məzarları ziyarətə təşviq etmişdi. Çünki insanları tuli-əməldən[3] çəkindirən ən təsirli nəsihət ölümdür. […]