Axşam namazının vaxtı girmişsə, əvvəlcə xurma, su və s. ilə orucu açmaq, sonra da namaz qılmaq daha gözəldir. Yeməyi tez yeyib sonra namaz qılmaq da olar. Ancaq iftar süfrəsində bir neçə növ xörək olduğu üçün axşam namazı gecikə bilər. Namazı vaxtı girən kimi qılmaq daha düzgündür. Ona görə də orucu açdıqdan sonra yaxşı olar ki, namaz qılınsın. Bununla yanaşı, yemək süfrədə olarkən namaz qılmağın məkruh olması haqqında da hədis vardır. Belə olanda namaz qılanın fikri-zikri yeməkdə qalır ki, bu da namazı xuşu və hudu ilə qılınmasına mənfi təsir gostərir. Yemək çox vaxt aparmayacaqsa belə etmək olar. Ancaq yuxarıda da qeyd etdiyimiz kimi, orucu Peyğəmbərimizin tövsiyəsi ilə azan oxunan kimi açandan sonra namazı qılmaq, ardınca da yemək yemək daha məqsədəuyğundur.
Qəza, kəffarə və müəyyən vaxta bağlı olmayan nəzir orucları üçün gün batdıqdan etibarən ən gec imsak vaxtına qədər niyyət etmək lazımdır. Nafilə və Ramazan ayında tutulan oruc üçün niyyət bir qədər fərqlidir.
Kim Ramazan ayını oruclu keçirər və arxasınca şəvval ayından altı gün oruc tutarsa bütün ili oruc tutmuş kimi olar.
Quranı Kərimdə keçən rabbaniyyun rabbani sözünün cəmidir və mənşəyi rabbi sözünə əsaslanır. Rabbi, “Rəbbin ardınca gedən” deməkdir; Rabbani dedikdə, Rabbi tanıyan və ona itaət edən şəxs nəzərdə tutulur.
Etikaf kişilərin əzan və iqamə oxunan, yəni camaatla beş vaxt namaz qılınan məsciddə, qadınların isə evin namaz otağında və ya otağın bir küncündə etikaf niyyəti ilə bir müddət gözləməsi, oturmasıdır.
Həzrət Peyğəmbər (s.ə.s) Mədinəyə gəldikdən sonra vəfatına qədər Ramazan ayının son on günündə etikafa girərdi. Buna görə etikaf Allah Rəsulunun (s.ə.s) önəmli sünnətlərindən biridir.