Hz. Aişə (r.a.) belə rəvayət edir: “Rəsulullah (sallallahu əleyhi və səlləm) göy üzündə bir bulud gördüyü zaman işi bir kənara qoyar, namazdadırsa, qısaldar və bu duanı oxuyardı:
اَللَّهُُمَّ اِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِن شَرِّ مَا اُرْسِلَ بِهِ
“Allahım, bunun şərindən Sənə sığınıram”. Yağış başlasa, iki-üç dəfə:
اَللَّهُُمَّ سَيْباً نَافِعاً
“Allahım, bol yağış, faydalı yağış (ver)” deyərdi”.[1]
[1]. Ebu Davud, Edeb, 113; İbn Mace, Dua 21