وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللّٰهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوٰى الْقُلُوبِ
Allahın şəarinə (şüarına) hörmət etmək, şübhəsiz ki, qəlblərin təqvasındandır (Allahdan qorxmasındandır). {“Həcc” surəsi, 22/32}
عَنْ أَب۪ي هُرَيْرَةَ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللّٰهِ يَقُولُ: «إِذَا أُق۪يمَتِ الصَّلَاةُ فَلَا تَأْتُوهَا وَأَنْتُمْ تَسْعَوْنَ، وَأْتُوهَا وَأَنْتُمْ تَمْشُونَ وَعَلَيْكُمُ السَّك۪ينَةُ، فَمَا أَدْرَكْتُمْ فَصَلُّوا وَمَا فَاتَكُمْ فَأَتِمُّوا»
Əbu Hureyrə (r.a.) Allah Rəsulunun (s.ə.s.) belə buyurduğunu rəvayət edir:
“Namaz üçün iqamə oxunanda (namaza çatma təlaşı ilə) qaça-qaça deyil, təmkinlə yeriyə-yeriyə gəlib namaza qoşulun. Çata bildiyiniz rükətləri imamla birlikdə, qalan əvvəlki rükətləri isə özünüz tamamlayın”. [Buxari, Azan 20; Müslim, Məsacid 151]