Qiyamət günü yalnız Allahın kölgəsi (hifzi, himayəsi) olacaqdır. Və Allah o gün yeddi (kimsəni) kölgəsi altında hifz edəcək: (Birincisi) ədalətli imam (rəhbər, başçı), (ikincisi) ömrünü ibadət sevinci içində keçirən gənc, (üçüncüsü) məscidlərə dilbəstə (qəlbən bağlı) olan kimsə, (dördüncüsü) Allah üçün bir-birini sevib Allah üçün bir araya gələn və Allah üçün bir-birindən ayrılan iki insanın hər biri, (beşincisi) yüksək məqama və gözəlliyə malik bir qadın yaxınlıq istədiyi zaman (nəfsinə üsyan edib) “Mən Allahdan qorxuram” deyən adam, (altıncısı) sol tərəfindəki adama sağ tərəfindəki adamın hiss etməyəcəyi şəkildə gizli sədəqə verən, (yeddincisi) tək-tənha olduğu zaman Allahı xatırlayıb gözləri yaşla dolan”

“Mən saleh qullarıma o biri dünyada elə şeylər hazırladım ki, nə göz görmüş, nə qulaq eşitmiş, nə də kimsənin xəyalına gəlmişdir”

 عَنْ أَبِي أُمَامَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ : قَالَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِنَّ اللهَ لَيُجَرِّبُ أَحَدَكُمْ بِالْبَلَاءِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِهِ كَمَا يُجَرِّبُ أَحَدُكُمْ ذَهَبَهُ بِالنَّارِ Hz. Əbu Ümamə (r.a.) Peyğəmbərimizin (s.ə.s) belə buyurduğunu nəql edir: “Sizdən birinin öz qızılını atəşdə əridərək təmizləyib saflaşdırdığı kimi, qullarını ən yaxşı bilib tanıyan Allahu Təala da […]

Həzrəti Omər (r.a.) belə rəvayət edir: “Bir gün biz Allah Rəsulunun yanında ikən birdən ağ paltarlı, qara saqqalı, qara saçlı, yolçuya bənzər, heç kimin tanımadığı bir adam gəldi. Peyğəmbərimizin yanında əyləşdi. Dizini Rəsulullahın dizinə soykədi. Əllərini dizlərinə qoydu və: – Ey Məhəmməd! Mənə İslamdan bəhs edərsən? – dedi. Rəsulullah: – İslam Allahdan başqa ilah olmadığına […]

Söz Sultanı Allah Rəsulu (s.ə.s.) dinin ümumi qanunlarını hamının başa düşə biləcəyi və unutmayacağı mükəmməl bir bənzətmə ilə açıqlamışdır.

Axirətin tarlası olan bu dünyada insan oğlu müxtəlif imtahanlar yaşamaqdadır.

اَلْيَدُ الْعُلْيَا خَيْرٌ مِنَ الْيَدِ السُّفْلَى “Verən əl alan əldən üstündür”.[1] Hədisdə verən əl “üstə olan əl”, alan da altda olan əl kimi ifadə edilmişdir. Bu ifadələr Allah Rəsuluna aiddir. Cahiliyyə dövründə ərəblərin dolanışıq mənbəyi əsas etibariylə ticarət, heyvandarlıq və kənd təsrrüfatı idi. Ərazilərin böyük hissəsi çöl, səhra, qayalıqlardan ibarət olduğu üçün içməli suyun yerlədiyi […]

Allah qiyamət günü üç zümrə ilə danışmayacaq, onlara baxmayacaq və onları təmizləməyəcək.

Ey gənc! Sənə bir neçə söz öyrədim: sən Allahın haqlarını qoru ki, Allah da səni hifz etsin

Harada olursan ol, Allahdan qorx! İşlədiyin günahın arxasından dərhal yaxşılıq et ki, onu silsin. İnsanlarla rəftarında gözəl əxlaqdan ayrılma!

إِنَّمَا الصَّبْرُ عِنْدَ الصَّدْمَةِ اْلأُولَى Səbir müsibətin baş verdiyi anda dözməkdir”[1]. Allah Rəsulu (s.a.s.) qəbiristanlıqlarda bəzi Cahiliyyə adətlərinin davam etdirildiyini görüncə möminlərə qəbiristanlıqlara getməyi qadağan etmişdi. Lakin daha sonra: “Mən sizə qəbir ziyarətlərini qadağan etmişdim. Bundan sonra qəbirləri ziyarət edin!”[2] – buyuraraq onları məzarları ziyarətə təşviq etmişdi. Çünki insanları tuli-əməldən[3] çəkindirən ən təsirli nəsihət ölümdür. […]

Necəsinizsə, elə idarə edilirsiniz

مِنْ حُسْنِ إِسْلاَمِ الْمَرْءِ تَرْكُهُ مَا لاَ يَعْنِيهِ “Müsəlmanın lüzumsuz işləri tərk etməsi onun müsəlmanlığının gözəlliyindəndir…” [1]  Hədisdə İslamda ehsan[2] və itqan[3] sirrinin – mənəvi məqamlarının açarından bəhs edilir. Hədisi belə anlamaq olar: “həm əməllərində mükəmməl və qüsursuz səviyyəyə, həm də imanında ehsan sirrinin təmsilçisi məqamına çatmış bir mömin mütləq lüzumsuz işləri tərk etməlidir, tərk […]

İnsan sevdiyi ilə bərabərdir

Dünyada bir qərib kimi yaşa və ya bir yolçu kimi ol. Özünü (ölmədən əvvəl) qəbir əhlindən say!

Əməllər niyyətlərə görədir. Kimin niyyəti nədirsə, onu da əldə edəcək.

Həqiqi müsəlman odur ki, din qardaşları onun dilindən və əlindən zərər gəlməyəcəyinə əmin olurlar

“İnsana doğruluq yaraşır. Doğruluq insanı yaxşılığa, o da Cənnətə çəkib aparar. İnsan bir dəfə doğruluğa yönəldimi, həmişə doğru söylər, doğrunu araşdırar.

مَنْ يَضْمَنْ لِي مَا بَيْنَ لَحْيَيْهِ وَمَا بَيْنَ رِجْلَيْهِ أَضْمَنْ لَهُ الْجَنَّةَ “Kim mənə dilinə və belinə (övrət yeri) hakim olacağına dair təminat verərsə, mən də onun Cənnətə gedəcəyinə zamin olaram”.[1] Allah Rəsuludur, bir insanın nəyə zamin olub, nəyə ola bilməyəcəyini hər kəsdən yaxşı bilir. Cənnətə zamin olacağını bildirirsə, mütləq olacaq. Belə ki, “qardaşım” deyib […]

“Allah sizə analara üsyan etməyi, qız övladlarını diri-diri torpağa basdırmağı, (öhdəlik və borcları) yerinə yetirməməyi, (haqqınız olmayan şeyləri də) almağı (mənimsəməyi) haram buyurmuşdur. Dedi-qodunu, çox sual verməyi, sərvəti orada-burada dağıtmağı da(israf etməyi) kərih (məkruh, xoşagəlməz) görmüşdür”. (Buhari, İstikraz 19; Edeb, 6; Tefsiru Sure (11), 5; Müslim, Akdiye, 12.)