İslamda böyüklərə hörmət, kiçiklərə sevgi bir əsasdır. Dinimiz əldən-ayaqdan düşən qocalara qayğı göstərməyi tövsiyə etmişdir.

Hər birimiz gününün üçdə birini yuxuda keçirir. Ömrü qəflətlə hədər etməmək üçün yuxunu da qiymətləndirmək lazımdır.

Hansı məqsədlə olursa olsun, Quranı oxumağa başlayan adam “أعوذُ باللهِ مِن الشّيطَانِ الرّجِيم” “Qovulmuş şeytandan Allaha sığınıram” ifadəsilə başlamalıdır.

Quranda bəzi kəlmələrin altındakı işarələrin mənası

Vәqf işarәlәri, Quran ayәlәrinin sonuna vә ya ayәnin ortasındakı kәlmәlәrin üstünә qoyulan “dayanacaq işarәlәri”dir.

Səktə, leksik məna etibarilə “susmaq”, “iki kəlmə arasını nəfəs almadan ayırmaq” deməkdir.

Ləmi-Tərif ilə əlaqəli iki mövzu mövcuddur. Bunlardan birincisi idğami-şəmsiyyə, digəri isə izhari-qəməriyyə.

Hərflərin bir-birlərinə idğam edilib edilməyəcəyi, məxrəcləri və sifətlərinin bir-birlərinə yaxınlığı ilə əlaqəlidir. Başqa bir ifadə ilə; məxrəc və sifətləri yönündən bir-birinə yaxın olan hərflər idğam edilir. Məxrəc yönündən bir-birinə uzaq olan hərflər və sifətləri yönündən bir əlaqəsi olmayan hərflər isə ızharlı oxunurlar. Bu mövzunu gələcək bölmələrdə izah edəcəyik. Bu əsaslardan yola çıxaraq idğamları “idğami-misleyn, idğami-mütəcaniseyn […]

Kəlmə olaraq çevirmək deməkdir. Tənvin və ya sakin nunu sakin mimə çevirmək

İdğami-məal-qünnə qünnəli idğam deməkdir. Yəni edilən idğamda həqiqətən qünnə olur. Qünnənin məxrəci burundur. Ona görə də qünnənin olub-olmadığını burnumuza nəzarət edərək anlayırıq. Əgər edilən idğamda burundan səs gəlirsə o qünnəli idğam (məal qünnə), əgər səs gəlmirsə  qünnəsiz idğam (bilə qünnə) olur. Tənvin və ya sakin “nundan” sonra يمنو hərflərindən biri gələrsə, belə olduğu zaman ortaya […]

Qünnəsiz idğam deməkdir. Tənvin və ya sakin “nun” hərfindən sonra ل – ر hərflərindən biri gələrsə idğami-bilə qünnə olur.

Kəlmə etibarilə açıqlama, açıq oxuma, açıq olaraq bildirmə mənalarına gəlir.

Lüğətdə örtmək və ya gizləmək mənalarına gəlir. Təcvid temrini olaraq isə belə tərif edilir

Qurani-Kərim üç təriq (mərtəbə, seyr, tərz) üzərə oxunur.

Məddi-linin mərtəbələri mövcuddur. Bu mərtəbələr lin hərfindən sonra gələn sükunun lazımi ya da arizi olmasına görə dəyişə bilir.

Mədlər əsli və fəri olmaq surətilə iki qismə ayrılır. Əsli məddin digər adı təbii məddir.

Lüğətdə “çıxış yeri, qaynaq” mənasına gəlir.

Buna, çox uzadmağa səbəb olan məd də deyilir. Məd hərfindən sonra, uzadılması lazım olan hərfi, daha çox uzadaraq oxudana səbəbi-məd deyilir.

Bir kəlmədə, özündən öncəki hərfi bir əlif miqdarı uzadmağa səbəb olan hərflərə məd hərfləri deyilir.

Məd; مَدّ يَمُدّ  kökündən gələn bir məsdərdir. Lüğət mənası uzadmaq və artırmaqdır. Təcvid elmində isə, açıq və ya gizli məddi tələb edən hərflərdən biri ilə özlərindən öncə gələn hərfin səsini uzadaraq oxumaq deməkdir. Qurani-Kərimdə məddin varlığında şübhə yoxdur. Ancaq səsin uzadılmasında qiraət alimləri arasında bəzi ixtilaflar görünür. Bu ixtilaflar mütəvatirdir və yeri gəldikcə izah ediləcəkdir. […]