Sual: Quran” nə ücün hörümçəyin torundan,evindən bəhs etmişdir?  “əl-Ənkəbut” surəsinin 41-ci ayəsində: “Allahdan başqa özlərinə dost (hami) qəbul edənlər özünə yuva qurmuş hörümçəyə bənzəyirlər. Evlərin ən zəifi isə, şübhəsiz ki, hörümçək yuvasıdır.” -buyrulur. Burada bir çox həqiqətlər vardır: a) Bu, Allahdan başqasına sığınanların, başqaları ilə dostluq edənlərin faciəli aqibətlərini ən gözəl şəkildə ifadə edən bir […]

“Quran” nə ücün Əbu Ləhəb kimi bir şəxsdən bəhs edir?Şəxslərlə məşğul olmaq onun üslubuna uyğundurmu? a) “Qurani-Kərim”də əksini tapan cüzi hadisələr külli, böyük qaydaların nümunələridir. Təkrar edən hadisələr qanunauyğunluğa, qaydaya çevrilir. Haqqa qarşı çıxan hər kəsin aqibəti Əbu Ləhəbin aqibəti kimi olmuşdur, olacaqdır da. Bu, tarixlər boyu təkrar olunan bir həqiqətdir! Əbu Ləhəb hadisəsi kainatda […]

Əliaçıq olmaq, xeyirli işlərə kömək və infaq edərkən Allaha güvənib əliaçıq davranmaq وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللّٰهَ بِهِ عَل۪يمٌ Sizin mallarınızdan xeyir məqsədi ilə nə verdiyinizi, şübhəsiz ki, Allah bilir! {“Bəqərə” surəsi, 2/273} وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ Siz Allah yolunda nə xərclərsəniz, Allah onun əvəzini verər.!”

Qədərlə bağlı əvvəlki yazılarda da qeyd edildiyi kimi, kainatda hər şey Allahın təqdiri, diləyi və yaratması ilə var olur. İnsanların xeyir və ya şər (pislik) – hər cür əməli Allahın təqdiri ilə meydana gəlir. “Halbuki sizi də, sizin düzəltdiklərinizi də Allah yaratmışdır!” (“Saffat” surəsi, 96) məallı ayə bu həqiqəti açıq-aydın ifadə edir

اَلْيَدُ الْعُلْيَا خَيْرٌ مِنَ الْيَدِ السُّفْلَى “Verən əl alan əldən üstündür”.[1] Hədisdə verən əl “üstə olan əl”, alan da altda olan əl kimi ifadə edilmişdir. Bu ifadələr Allah Rəsuluna aiddir. Cahiliyyə dövründə ərəblərin dolanışıq mənbəyi əsas etibariylə ticarət, heyvandarlıq və kənd təsrrüfatı idi. Ərazilərin böyük hissəsi çöl, səhra, qayalıqlardan ibarət olduğu üçün içməli suyun yerlədiyi […]

Allah qiyamət günü üç zümrə ilə danışmayacaq, onlara baxmayacaq və onları təmizləməyəcək.

Ey gənc! Sənə bir neçə söz öyrədim: sən Allahın haqlarını qoru ki, Allah da səni hifz etsin

Harada olursan ol, Allahdan qorx! İşlədiyin günahın arxasından dərhal yaxşılıq et ki, onu silsin. İnsanlarla rəftarında gözəl əxlaqdan ayrılma!

إِنَّمَا الصَّبْرُ عِنْدَ الصَّدْمَةِ اْلأُولَى Səbir müsibətin baş verdiyi anda dözməkdir”[1]. Allah Rəsulu (s.a.s.) qəbiristanlıqlarda bəzi Cahiliyyə adətlərinin davam etdirildiyini görüncə möminlərə qəbiristanlıqlara getməyi qadağan etmişdi. Lakin daha sonra: “Mən sizə qəbir ziyarətlərini qadağan etmişdim. Bundan sonra qəbirləri ziyarət edin!”[2] – buyuraraq onları məzarları ziyarətə təşviq etmişdi. Çünki insanları tuli-əməldən[3] çəkindirən ən təsirli nəsihət ölümdür. […]

Necəsinizsə, elə idarə edilirsiniz

مِنْ حُسْنِ إِسْلاَمِ الْمَرْءِ تَرْكُهُ مَا لاَ يَعْنِيهِ “Müsəlmanın lüzumsuz işləri tərk etməsi onun müsəlmanlığının gözəlliyindəndir…” [1]  Hədisdə İslamda ehsan[2] və itqan[3] sirrinin – mənəvi məqamlarının açarından bəhs edilir. Hədisi belə anlamaq olar: “həm əməllərində mükəmməl və qüsursuz səviyyəyə, həm də imanında ehsan sirrinin təmsilçisi məqamına çatmış bir mömin mütləq lüzumsuz işləri tərk etməlidir, tərk […]

İnsan sevdiyi ilə bərabərdir

Dünyada bir qərib kimi yaşa və ya bir yolçu kimi ol. Özünü (ölmədən əvvəl) qəbir əhlindən say!

Əməllər niyyətlərə görədir. Kimin niyyəti nədirsə, onu da əldə edəcək.

Həqiqi müsəlman odur ki, din qardaşları onun dilindən və əlindən zərər gəlməyəcəyinə əmin olurlar

“İnsana doğruluq yaraşır. Doğruluq insanı yaxşılığa, o da Cənnətə çəkib aparar. İnsan bir dəfə doğruluğa yönəldimi, həmişə doğru söylər, doğrunu araşdırar.

مَنْ يَضْمَنْ لِي مَا بَيْنَ لَحْيَيْهِ وَمَا بَيْنَ رِجْلَيْهِ أَضْمَنْ لَهُ الْجَنَّةَ “Kim mənə dilinə və belinə (övrət yeri) hakim olacağına dair təminat verərsə, mən də onun Cənnətə gedəcəyinə zamin olaram”.[1] Allah Rəsuludur, bir insanın nəyə zamin olub, nəyə ola bilməyəcəyini hər kəsdən yaxşı bilir. Cənnətə zamin olacağını bildirirsə, mütləq olacaq. Belə ki, “qardaşım” deyib […]

         Bütün övgüler, âlemlerin Rabbi Allah’a, salat-u selam Peygamberimiz Hz. Muhammed ile âl ve ashabına olsun. Ey Ulu Rabbimiz! Bizi ve iman yoluna bizden ِönce girmiş mümin kardeşlerimizi affet! İman ehline karşı kalbimizde kin bırakma! Sen gerçekten sınırsız merhamet ve ihsan sahibisin. Rabbenâ! Sana dayanıp güvendik, Sana yِöneldik, dönüşümüz de Sana olacaktır. […]

Mekke’de nâzil olmuş olup 6 âyettir. Medine’de nâzil olduğunu kabul edenler de vardır. Adını, bu suredeki âyetlerin sonlarında tekrarlanan ve “insanlar” mânasına gelen nâs kelimesinden almıştır. Bu, önceki Felak sûresinin devamı mahiyetinde olup, Yüce Rabbimizin himayesini celbeden duayı öğretmektedir. Bismillâhirrahmânirrahîm. 1 – De ki: İnsanların Rabbine, 2 – İnsanların yegane Hükümdarına, 3 – İnsanların İlahına […]

Mekke’de nâzil olmuştur, 5 âyettir. Medine’de nâzil olduğunu kabul edenler de vardır. Adını, ilk âyetinde geçip sabah mânasına gelen Felak kelimesinden almıştır. İnsanların, kendilerine gelebilecek her türlü kötülükten Allah’a nasıl sığınıp, nasıl O’nun himayesine girebileceklerini öğretmektedir. Hz. Aişe (r.a.) şöyle demiştir: “Hz. Peygamber (a.s.m.) herhangi bir ağrı veya sızıya maruz kaldığında Muavvizeteyn’i (Felak ve Nas […]