بِسْمِ اللَّهِ وَالصَّلاَةُ وَالسَّلامُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ اَللَّهُمَّ اِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ اَللَّهُمَّ اعْصِمْنِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ
“Bismillah; Allah Rəsuluna salət və salam olsun. Allahım! Lütf və ehsanını diləyirəm. Allahım! Məni qovulmuş şeytandan qoru!”[1]
Allah Rəsulu (sallallahu əleyhi və səlləm) məscidə girəndə özünə salət oxuyar (dua edər) sonra da: “Rəbbim! Günahımı bağışla, mərhəmət qapılarını mənə aç,” – deyərdi. Məsciddən çıxanda da yenə də özünə salət oxuyar (dua edər) sonra da: “Ya Rəbb! Günahımı bağışla, lütf qapılarını mənim üçün aç,” – deyərdi.[2]
[1]. Sünen-i İbn Mace, Mesacid 13
[2]. Tirmizi, Salat 234