عَنْ عَبْدِ اللّٰهِ بْنِ الْحَارِثِ بْنِ الصِّمَّةِ الْأَنْصَارِيِّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ: «لَوْ يَعْلَمُ الْمَارُّ بَيْنَ يَدَيِ الْمُصَلّ۪ي مَاذَا عَلَيْهِ لَكَانَ أَنْ يَقِفَ أَرْبَع۪ينَ خَيْرًا لَهُ مِنْ أَنْ يَمُرَّ بَيْنَ يَدَيْهِ» قَالَ الرَّاوِي: لَا أَدْر۪ي قَالَ أَرْبَع۪ينَ يَوْمًا أَوْ أَرْبَع۪ينَ شَهْرًا أَوْ أَرْبَع۪ينَ سَنَةً.
Abdullah ibn Haris ibn Simmə əl-Ənsari (r.a.) Allah Rəsulunun (s.ə.s.) belə buyurduğunu bəyan etmişdir:
“Namaz qılanın qabağından keçən adam bununla nə qədər günah qazandığını bilsəydi, qırx (gün, ay, il) və ya bilmirəm, nə qədər müddət yerində gözləyər, amma namaz qılanın qabağından keçməzdi”.
Hədisi rəvayət edən şəxslərdən Əbu Nadr deyir: “Qırx gün, və ya qırx ay, və ya qırx il dediyini dəqiq xatırlamıram”. [Buxari, Salat 101; Müslim, Salat 261]
Möminin meracı sayılan namaz imanın əkiz qardaşı kimidir. Başqa sözlə, imanın əməli şəkli namaz, namazın da nəzəri şəkli imandır.
İnsan yaradılış baxımından çox zəifdir. Hər şey ona təsir edib əziyyət verir. İnsan həm də acizdir. Düşmənləri və bəlaları saysız-hesabsızdır. İnsan xəstəliklər, təbiətdəki fəlakətlər, ölüm qarşısında gücsüzdür.
“Dəli”nin namazı
Namaz qəlbin nuru, ruhun qidası, möminin meracı, insanın uca Yaradanla vasitəsiz bağlılığıdır. Namaz həddi-büluğa çatmış, ruhi xəstə olmayan hər bir müsəlman kişi və qadına fərzdir.
Kim Ramazanda inanaraq və savabını Allahdan gözləyərək, Onun rizasını qazanmaq üçün qiyam edərsə (təravih namazı qılarsa), keçmiş günahları bağışlanar.