Peyğəmbərimizin insanlarla münasibətlərdə ziyarətlərə verdiyi əhəmiyyəti də qeyd etmək yerinə düșər. Böyüklü-kiçikli bütün səhabələri ilə maraqlanar, hal-əhvallarını sorușar və xəstə olanlara baş çəkərdi. Qadın, kiși və ușaq fərqi qoymadan bütün xəstələri yoxlayardı. Ənsardan Ümmül-Ala xəstə olarkən Rəsulullahın ona baş çəkdiyini və: “Ey Ümmü-Ala, sənə müjdələr olsun. Çünki od qızıl və gümüșün pasını təmizlədiyi kimi, bir Müsəlmanın xəstəliyi də onu günahlardan arındırır,” – deyə buyurduğunu söyləmișdir.^[1]

Allah Rəsulu (s.ə.s.) xəstələnən nəvəsinə – Ümaməyə baş çəkmiş, onun halından təsirlənib ağlamışdı. Rəsulullahın göz yaşlarını təəccüblə qarșılayan bir səhabəyə də: “Bu bir rəhmətdir ki, Allah onu istədiyi qulunun qəlbinə yerləşdirir. Allah ancaq mərhəmətli qullarına mərhəmət  edər,”^[2] – deyə buyurmușdur.

Səhabə Sad b. Əbi Vaqqas Vida həccində ağır xəstəliyə tutulmuş, Mədi­nə­yə dönməkdən ümidini kəsmişdi. Peyğəmbərimiz ona baş çəkib sağalması üçün dua etmişdi.^[3]

Peyğəmbərimiz bəzən qeyri-müsəlman xəstələrə də baş çəkirdi. Ona xidmət edən bir yəhudi ușağına baş çəkmiş, ondan müsəlman olmasını istəmiș, ușaq da İslamı qəbul etmişdi.^[4] Allah Rəsulu münafiqlərin bașçısı İbn Übey ibn Səlula da xəstələndiyi zaman baş çəkmişdi.^[5] Peyğəmbərimiz xəstələrə baş çəkdiyi kimi, səhabələrə də xəstə ziyarətini tövsiyə etmișdir.^[6] Xəstələrə baş çəkərkən onlara dua etmiș^[7] və mənəvi dayaq olmușdu. Ümmətinə də xəstələrə baş çəkərkən onlara mənəvi dəstək olmağı tövsiyə etmișdir.^[8] Eyni zamanda xəstələrə müalicə olunmağı məsləhət görmüşdür.^[9]