Möminləri qanadın altına al, şəfqətlə qoru. {“Hicr” surəsi, 15/88}

Səhər-axşam Rəbbinin rizasını və camalını diləyərək Ona ibadət edənlərlə birlikdə sabitqədəm ol. Fani dünyanın bər-bəzəyini arzu edib nəzərlərini onlardan (yoxsul möminlərdən) çevirmə. {“Kəhf” surəsi, 18/28}

Əsla  yetimi zəif görüb haqqını yemə, xor baxıb incitmə! (Bir şey) istəyənlə kobud rəftar etmə, onu danlama! {“Duha” surəsi, 93/9-10}

Dini (haqq-hesab gününü) yalan hesab edəni gördünmü?  O elə adamdır ki, yetimi itələyib qovar (haqqını verməz); Və (xalqı) yoxsulu yedirtməyə təşviq etməz (nə özü fəqiri yedirdər, nə də özgəsini qoyar). {“Maun” surəsi, 107/1-3}

Səhl ibn Sad (r.a.) rəvayət edir: “Allah Rəsulu (s.ə.s.): “Mən özü­nün və ya başqasının yetiminə sahib çıxan adamla Cənnətdə belə bərabər olacağam,” – buyurdu və şəhadət barmağı ilə orta bar­mağını bir az aralayaraq yan-yana tutub göstərdi. [Buxari, Ədəb 24]

Əbu Hureyrə (r.a.) Allah Rəsulunun (s.ə.s.) belə buyurduğunu  bəyan etmişdir:

“Fəqir (sədəqə və zəkata möhtac adam) bir-iki xurma və ya bir-iki loğma ilə yola verilən adam deyildir. Əsl fəqir möhtac olduğu halda insanlardan heç nə istəməyən (dilənməyən, iffətli, Zzəkat düşən) insandır”. [Buxari, Təfsiru surə 2/48; Müslim, Zəkat 102]

Həzrəti Aişə (r.anhə) demişdir:

“Yoxsul bir qadın iki qız uşağı ilə birlikdə yanıma gəldi. Ona üç xurma verdim. O da uşaqlarının hər birinə bir dənə xurma verdi. Yerdə qalan bir xurmanı yemək üçün ağzına qoymaq istəyirdi ki, uşaqları onu da istədilər. Yazıq qadın həmin xurmanı da iki bölüb onlara verdi. Qadının bu davranışı çox xoşuma gəldi və Allah Rəsuluna (s.ə.s.) danışdım. Peyğəmbərimiz (s.ə.s.) buyurdu ki, Allah-Təala bu şəfqətli davranışına görə mütləq ya o qadına Cənnət vermiş, ya da onu Cəhənnəmdən azad etmişdir”. [Müslim, Birr 148]

Əbu Dərda Uveymir (r.a.) Allah Rəsulunun (s.ə.s.) belə bu­­yur­du­ğunu eşitmişdir:

“Yoxsulları qoruyub himayə edin. Allahın bu kasıbların hör­mə­tinə sizə ruzi və yardım bəxş edir, buna şübhəniz olmasın”. [Əbu Davud , Cihad 70]