Ailə üzvlərinin dolanışığını təmin etmək

وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ

Anaların yeməyi və geyimi atanın üzərinə düşür.. {“Bəqərə” surəsi, 2/233}

لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ، وَمَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللّٰهُ، لَا يُكَلِّفُ اللّٰهُ نَفْسًا اِلاَّ مَا آتَاهَا

Varlı olan öz varına görə nəfəqə (ailənin dolanışığını) versin. İmkanı az olan isə Allahın ona verdiyindən versin. Allah hər kəsi yalnız verdiyinə görə məsul bilər. {“Talaq” surəsi, 65/7}

 عَنْ أَب۪ي هُرَيْرَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ: «د۪ينَارٌ أَنْفَقْتَهُ ف۪ي سَب۪يلِ اللّٰهِ وَد۪ينَارٌ أَنْفَقْتَهُ ف۪ي رَقَبَةٍ وَد۪ينَارٌ تَصَدَّقْتَ بِهِ عَلٰى مِسْك۪ينٍ وَد۪ينَارٌ أَنْفَقْتَهُ عَلٰى أَهْلِكَ، أَعْظَمُهَا أَجْرًا الَّذ۪ي أَنْفَقْتَهُ عَلٰى أَهْلِكَ»

Əbu Hureyrə (r.a.) Allah Rəsulunun (s.ə.s.) belə buyurduğunu nəql etmişdir:

“Allah yolunda istifadə olunmaq üçün sərf edilən, kölə azad etmək üçün verilən, yoxsula sədəqə kimi verilən və bir də ailə üzvlərinin ehtiyacları üçün xərclənən pullar arasında ən çox savabı ailə üzvlərinə sərf edilənlər qazandırır”. [Müslim, Zəkat 39]

 عَنْ عَبْدِ اللّٰهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ   قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ: «كَفَى بِالْمَرْءِ إِثْمًا أَنْ يُضَيِّعَ مَنْ يَقُوتُ»

Abdullah ibn Amr ibn əl-Asın (r.a.) nəql etdiyinə görə, Allah Rəsulu (s.ə.s.) belə buyurmuşdur:

“Bir insanın gündəlik dolanışığını təmin etməkdə mükəlləf olduğu insanları ehmal etməsi (yəni bu mükəlləfiyyətini yerinə yetirməməsi) ona günah kimi kifayət edər”. [Əbu Davud, Zəkat 45]

 عَنْ أَب۪ي هُرَيْرَةَ أَنَّ النَّبِيَّ قَالَ: «مَا مِنْ يَوْمٍ يُصْبِحُ الْعِبَادُ فِيهِ إِلَّا مَلَكَانِ يَنْزِلَانِ، فَيَقُولُ أَحَدُهُمَا: اَللَّهُمَّ أَعْطِ مُنْفِقًا خَلَفًا، وَيَقُولُ الْآخَرُ: اَللَّهُمَّ أَعْطِ مُمْسِكًا تَلَفًا»

Əbu Hureyrə (r.a.) Allah Rəsulunun (s.ə.s.) belə buyurduğunu nəql edir:

“Hər gün iki mələk enir.Biri:“Allahım, sədəqə verənin (malını bərəkətləndirməklə) davamını gətir,”–deyə dua edir. O biri də: “Malı saxlayıb xəsislik edənin malını tələf elə,”– deyə bəddua edir”. [Buxari, Zəkat 27; Müslim, Zəkat 57]

 عَنْ أَب۪ي هُرَيْرَةَ أَنَّ النَّبِيَّ قَالَ: «اَلْيَدُ الْعُلْيَا خَيْرٌ مِنَ الْيَدِ السُّفْلَى وَابْدَأْ بِمَنْ تَعُولُ وَخَيْرُ الصَّدَقَةِ مَا كَانَ عَنْ ظَهْرِ غِنًى وَمَنْ يَسْتَعْفِفْ يُعِفَّهُ اللّٰهُ وَمَنْ يَسْتَغْنِ يُغْنِهِ اللّٰهُ»

Əbu Hureyrə (r.a.) Nəbilər Sultanı Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) belə buyurduğunu nəql edir: “Üstdə olan əl (verən əl) aşağıda olan əldən (alan əldən) daha xeyirlidir. Kömək etməyə mükəlləf olduğun insanlardan başla. Sədəqənin xeyirli olanı ehtiyacdan ar­tıq qa­lan maldan veriləndir. Kim iffətli olarsa (insanlardan heç nə istəməzsə), Allah da onu iffətli edər (heç kimə möhtac etməz). Kim gözü-könlü tox olarsa (başqasına əl açmazsa), Allah da onu gözü-könlü tox edər”. [Buxari, Zəkat 18]