Böyük övliya və səhabələrdən rəvayət edilən bir çox zikr və dualarla əlaqədar bəzi fayda və xüsusiyyətlərdən bəhs edilir. Amma hər kəs oxuyanda bu faydaları görə bilmir. Bunu necə izah etmək olar?
Dua və zikrlər hər biri bir ibadətdir. İbadət və qulluğun səbəbi, Allahın əmr etmiş olmasıdır. Nəticə, Allahın rizasını qazanmaqdır. Fayda və əvəzi, nəticəsi axirətdə verilər. Dünyaya aid faydaları düşünərək və bu niyyətlə edilsə, ibadət batil olar. Qulluğun, ibadətin nəticəsində dünyəvi mənfəətlər istənilməzsə, Allah-Təala “şirnikləndirmə”, həvəsləndirmə növündən bu mənfəətlərin bəzilərini mərhəməti ilə lütf edər. Həm də zəifləri təşviq etmək üçün qeyri-adi hallarla qarşılaşdırır, onlara kəramətə bənzər bəzi lütflər gostərilir. Saleh insanların işarə etdikləri faydalar bunlardır. Amma bunlar iradi olaraq istənilməməlidir.
Həm də əbədi muükafatları, nemət və meyvələri bu fani dünyada yeyib bitirmək doğru deyildir.
Varlıq aləmi içərisində insan dua etmək üçün yaradılmışdır. İnsan, yaradılmış hər şeydən fərqlidir. Onun əsas vəzifəsi Allaha qul olmaq, ona ibadət və dua etməkdir.
Kim inanaraq və savabını umaraq ramazanda oruc tutarsa, keçmiş günahları əfv edilər və kim inanaraq və savabını umaraq Qədir gecəsini əhya edərsə, keçmiş günahları bağışlanar
Dua “bəndənin bütün varlığı ilə Uca Yaradana üz tutub Ondan bir şey diləməsi” mənasını verən dini termindir.
İftarda dua etmək Peyğəmbərimizin (s.ə.s.) sünnəsidir. İftar vaxtı edilən dualar rədd olunmayan dualar arasındadır.
Dua Allahla qul arasında qüvvətli bir bağdır.