Xeyirli işlərdə öndə olmaq,
yaxşılıq və təqvada köməkləşmək

أُدْعُ اِلٰى سَب۪يلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ

İnsanları hikmətlə (Quranla, tutarlı dəlillərlə), gözəl öyüd-nəsihətlə Rəbbinin yoluna (İslama) dəvət et!

{“Nəhl” surəsi, 16/125}

وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ اُمَّةٌ يَدْعُونَ اِلَى الْخَيْرِ

(Ey möminlər!) İçinizdə (insanları) yaxşılığa çağıran, xeyirli işlər görməyi əmr edən və pis əməlləri qadağan edən bir camaat olsun! {“Ali İmran” surəsi, 3/104}

وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوٰى

Yaxşılıq etməkdə və pis əməllərdən çəkinməkdə (təqvada) bir olun, bir-birinizə kömək edin! {“Maidə” surəsi, 5/2}

وَالْعَصْرِ إِنَّ اْلاِنْسَانَ لَف۪ي خُسْرٍ اِلاَّ الَّذ۪ينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ

And olsun axşam çağına (ikindi vaxtına, əsr namazına, zamana və ya Peyğəmbərin əsrinə) ki, insan (ömrünü bi­hudə işlərə sərf etməklə, dünyanı axirətdən üstün tutmaqla) ziyan içindədir! Yalnız iman gətirib yaxşı əməllər edən, bir-birinə haqqı və səbri tövsiyə edən kimsələrdən başqa! {“Əsr” surəsi, 103/1-3}

عَنْ أَب۪ي مَسْعُودٍ عُقْبَةَ بْنِ عَمْرٍو الْأَنْصَارِيِّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ: «مَنْ دَلَّ عَلٰى خَيْرٍ فَلَهُ مِثْلُ أَجْرِ فَاعِلِهِ»

Əbu Məsud Uqbə ibn Amr (r.a.) rəvayət edir:

“Allah Rəsulu (s.ə.s.) belə buyurdu: “Xeyirli bir işə rəhbərlik edən (və ya vasitəçi olan) o xeyirli işi görənlər qədər savab qazanar”. [Müslim, İmarə 133]

عَنْ أَب۪ي عَبْدِ الرَّحْمَنِ زَيْدِ بْنِ خَالِدٍ الْجُهَنِيِّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ: مَنْ جَهَّزَ غَازِيًا ف۪ي سَب۪يلِ اللّٰهِ فَقَدْ غَزَا، وَ مَنْ خَلَفَ غَازِيًا ف۪ي أَهْلِهِ بِخَيْرٍ فَقَدْ غَزَا»

Əbu Əbdürrəhman Zeyd ibn Xalid əl-Cuhəni (r.a.) Allah Rəsu­lunun (s.ə.s.) belə buyurduğunu nəql etmişdir:

“Kim Allah yolunda döyüşən bir qazinin təchizatını tədarük edərsə, Allah yolunda vuruşma savabını qazanar. Qazinin ailəsinə yaxşılıq və kömək (xeyir və həsənat) edən insan da birbaşa cihadda iştirak savabını qazanar”. [Buxari, Cihad 38; Müslim, İmarə 135]

عَنْ أَب۪ي مُوسىَ الْأَشْعَرِيِّ عَنِ النَّبِيِّ  أَنَّهُ قَالَ: «اَلْخَازِنُ المُسْلِمُ الْأَم۪ينُ الَّذ۪ي يُنَفِّذُ مَا أُمِرَ بِهِ، فَيُعْطِيهِ كَامِلاً مَوَفَّرًا، طَيِّبَةً بِهِ نَفْسُهُ فَيَدْفَعُهُ إِلَى الَّذ۪ي أُمِرَ لَهُ بِهِ أَحَدُ الْمُتَصَدِّقَيْنِ»

Əbu Musa əl-Əşari (r.a.) Allah Rəsulunun (s.ə.s.) belə buyurdu­ğunu nəql edir:

“Əmr ediləni nöqsansız yerinə yetirən, möhtaclara səmimiyyətlə və könül rahatlığı ilə əl tutan müsəlman və etibarlı xəzinədar (mal sahibi ilə birlikdə) iki nəfər sədəqə verən varsa, onların biri kimi mükafat qazanır”. [Buxari, Vəkalət 16; Müslim, Zəkat 79]

> عَنْ أَب۪ي مُوسىَ الْأَشْعَرِيِّ عَنِ النَّبِيِّ  أَنَّهُ قَالَ: «اَلْخَازِنُ المُسْلِمُ الْأَم۪ينُ الَّذ۪ي يُنَفِّذُ مَا أُمِرَ بِهِ، فَيُعْطِيهِ كَامِلاً مَوَفَّرًا، طَيِّبَةً بِهِ نَفْسُهُ فَيَدْفَعُهُ إِلَى الَّذ۪ي أُمِرَ لَهُ بِهِ أَحَدُ الْمُتَصَدِّقَيْنِ»

Əbu Musa əl-Əşari (r.a.) Allah Rəsulunun (s.ə.s.) belə buyurdu­ğunu nəql edir:

“Əmr ediləni nöqsansız yerinə yetirən, möhtaclara səmimiyyətlə və könül rahatlığı ilə əl tutan müsəlman və etibarlı xəzinədar (mal sahibi ilə birlikdə) iki nəfər sədəqə verən varsa, onların biri kimi mükafat qazanır”. [Buxari, Vəkalət 16; Müslim, Zəkat 79]